Ninguén dixo que esta tempada ía ser fácil. E ninguén dixo que nos iamos a pasear polos campos de todo o grupo. E aínda así, parece que levar o cartel de favorito por calidade individual de persoal está a pesarnos máis do que debería. Hoxe o Pontevedra empatou cun recentemente ascendido, un Compostela que soubo facer moi ben as cousas e, como di o título da crónica, plantou cara ao Pontevedra CF en todas as liñas.
O inicio do partido traíanos un novo cambio no once inicial. Se a semana pasada viamos dúas novas incorporacións, nesta Jesús Ramos decidía volver dar entrada a un recuperado Romay e seguir confiando en Jorge no canto de Oier para a banda dereita. E aínda que todo pintaba ben, o partido non puido empezar peor, xa que no minuto 5, un rexeite dun centro raso que non debía xerar nin perigo chegoulle aos pés de Brais Abelenda que conseguiu marcar e subir o primeiro gol ao electrónico do Vero Boquete.
Con ese gol temperán viña o recordo do partido ante Unionistas, onde nos marcaron primeiro e non puidemos remontar ata case terminado o partido. Afortunadamente, apareceu 5 minutos despois un inspirado Jorge que dun zurdazo bateu a un Pato que non se esperaba ese disparo de calidade no extremo granate.
Coas táboas no marcador o partido púxose moi bonito para os espectadores. Cos dous equipos querendo poñer as súas ideas no terreo de xogo: un Compostela que quería combinar e crear xogadas e un Pontevedra CF tirando do seu xogo directo, cun mediocampo que sempre optaba por ir ás bandas e un Rufo que se ofrecía en calquera xogada. Nunha desas, Romay tirou un pase entre liñas para que o madrileño plantásese nunha posición vantaxosa ante Pato, pero os cables cruzáronselle dalgunha maneira ao dianteiro e tentou un globo errado que lle deu no peito ao porteiro local, a pesar de que os granates pedisen man.
Cando estaba a piques de terminar a primeira parte, veu o golpe psicolóxico. A banda esquerda do Compostela soubo aproveitarse da morneza xeral de Aitor neste partido e sacaron no minuto 44 un centro raso que Primo soubo controlar moi ben dándose a volta e batendo a Mario sen compaixón. Os de Jesús Ramos íanse ao vestiario por detrás no marcador.
O gol psicolóxico non tivo efecto no Pontevedra, que saíu na segunda parte sen cambios e inmediatamente igualou de novo o partido. Fíxoo Imanol, conseguindo nunha falta na frontal un disparo ao puro estilo folla seca que Pato non viu vir. Algún comentarista da TVG dirá que foi fallo do porteiro, pero o efecto e a intención de Imanol fixeron que o lanzamento fóra moi complicado de parar.
A partir do gol granate o partido púxose de fronte para os locais. Ramos tirou de cambios, sacando a un desaparecido Alex González e metendo a Oier, para máis tarde retirar a Charles e meter a Borja, buscando algo máis de control no centro de campo cun 4-2-3-1. Ningún dos dous cambios funcionou. O Compostela soubo impoñer o seu xogo na última media hora do partido e os granates quedaron sen ideas, facendo un xogo directo cara a Rufo do que se conseguía sacar pouco. Tal foi o dominio do Compostela que no minuto 83 Aitor volveu perder as costas e Primo estivo a piques de marcar co seu disparo que se foi ao traveseiro.
O partido terminaría cun Pontevedra que puido conseguir os 3 puntos a balón parado grazas a varios corner seguidos, pero a sorte non estivo ao lado dos visitantes, deixando as táboas no marcador diante de 150 persoas que se foron ás súas casas cun sabor agridoce, sabendo que o seu equipo podía conseguir algo máis ante o, aínda, líder do grupo.
📸 SD Compostela
